Дэргэд минь амьдрал ус мэт шуугиж байхад Дэндүү ч гэмээр нам гүм дотоод ертөнцдөөДэнлүү асааж бодлоо гэрэлтүүлэн гуниглаадДэнгийн эрвээхэй мэт ядмагхан дүрд хувилна Үл сонсогдох аялгуугаа зүрхэн тушаа шивнэжҮл харагдах зовлонгоо аньсган завсраа нуужҮл үзэгдэх уйтгараа инээмсэглэлдээ хадгалжҮрж барагдах амьдралаа цаг хугацаанд даатгалаа
Мартагдаж, далдын далд орхигдох өнгөний хорвоодМаргааш өмсөнө гэж цэнхэр даашинзыг юунд зэхнэ вэМөнхөрч үеийн үед үлдэхгүй цаг хугацааны өрөөндМөрөөдөл хүслийн гэгээн үгсээ хаашаа илгээнэ вэ Хааяаа өөрөөсөө ингэж ахин дахин асуугаадХариулт олдохгүй мунгинаж гунигийн далайд сэлүүрдэнХан хорвоогийн мананд ганцаар төөрөхийн зовлонгоос Харсан зүгтээ зугтмаар, даажмаар
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment